ANGELOS

MICHALOPOULOS

Σχετικα

Podcast

ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ

Βιβλια

Art

Follow us on Instagram @calilo_ethos

Συγγραφεας Αγγελος Μιχαλοπουλος

Books by Angelos Michalopoulos

Angelos Michalopoulos is a self-taught writer, sculptor and painter, whose main inspiration is human nature and the lessons derived from its study. Self-knowledge, relationships, conflict, the truth of who we are, and happiness are key themes of his art as seen in his books, sculptures and paintings. He views art as a generator of beautiful emotions and the most direct pathway to one’s soul. He also views ‘creation’ as the process by which he learns more about himself and others. During his study of human nature, he translates his answers into art and his art answers back with more questions, making his relationship with it a passionate and ever-evolving journey of self-knowledge and realisation. Hence, his goal as an artist is to generate beauty and happiness through a deeper understanding of one’s self.

Angelos Michalopoulos was born in 1962, He have been married to his wife since he was twenty two, he have five children and he likes to read his poems to his conscience before I begin to write them.

Περισσοτερα

Seeing the ugliness, whatever form it takes - malice, misery, aggression, negativity - constantly defeating the happiness of the people around me and seeing how much useless misery is born in the world and how much useful happiness is wasted, I grabbed in my hand the most eager "why" I could find and started writing, in the chance that I can defeat ugliness by explaining it. I wanted to understand how we've become so good at being sad, how we've become so good at not only at abandoning the beauty of our soul but asking its ugliness to show the world around us who we are. Every time I struggled with the question of who gives birth to my misery, I stumbled upon my own weaknesses. By writing for others, I learned myself. Nothing is accidental, not even anything that seems to happen by accident. It is no coincidence that there is so much sadness in the world. It exists because, by choosing to do what is easy and not what is right, we don't try to learn our weaknesses as well as we should to prevent them from producing misery or magnifying the misery someone else's weaknesses have produced.

The more I wrote, the more I realized the value of the truth we should tell ourselves in achieving our happiness. Maybe it's time to say no to the lies we tell ourselves and finally tell the truth. This way, we will build self-knowledge, become as self-sufficient as we need to disarm our weaknesses and become happy. Every time we tell the truth to ourselves, we create self-knowledge and every time we lie, we tear it down. We all want to be happy, but we aren’t willing to do everything needed to deserve our happiness. Happiness is the disarming of misery. How can we feel happy though, when we aren't willing to defend our happiness from the onslaught of the ugliness of the world around us? How do we want to live a happy life when we fill it with ugliness? That's what we need to change. CALILO. Create a life you can fall in love with. However, the more we praise change, the more we remain the same, because we know that change often has more truth in it than we can bear. That's why we love to hide in the routine so much.

Life doesn't come with an instruction book. We have to write it ourselves, one mistake at a time. Self-knowledge is the mother of happiness. When we get to know ourselves, we will feel as strong as we need to be to disarm our weaknesses and therefore be able to create beauty by neutralizing the ugliness within us and the ugliness around us. In this way, we will be able to change our lives for the better. When we learn ourselves well enough to disarm our weaknesses, we will allow our strengths to make us as successful and happy as they can. We will therefore create a life that has as little ugliness as possible, a life that has so much beauty that we will want to fall in love with.

Let's tell ourselves the truth in order to drive away the ugliness we have been producing for so many years with our lies. The lies we tell ourselves create ugliness, which in turn, leads to misery. On the contrary, truth creates beauty that leads to happiness. We all have beauty in our souls, as long as we aren't afraid of the truth from which it is made.

Let's live by translating the beauty of our soul into happiness, and not by translating its ugliness into the pain and misery of the people around us. We will then be able to create a world that is as real as it needs to be to feel so beautiful that it overflows with happiness.

angelos michalopoulos book

1. BBAHA - Γίνετε καλύτεροι και πιο ευτυχισμένοι

Οι άνθρωποι που φτάνουν στον προορισμό τους είναι αυτοί που δεν εγκαταλείπουν ποτέ το μέρος απ’ το οποίο ξεκίνησαν....

Περισσοτερα

angelos michalopoulos book

2. LOEMO

LOve Every Moment

Περισσοτερα

angelos michalopoulos book

3. Συναισθηματική (Α) Συμμετρία

Μίλα σε όλους, αγκάλιασε πολλούς, αλλά δώσε την ψυχή σου μόνο στους λίγους που θα σου δώσουν τη δική τους....

Περισσοτερα

angelos michalopoulos book

4. CALILO CHES

ΑΣ ΓΙΟΡΤΑΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ ΚΑΙ ΑΣ ΕΞΗΓΗΣΟΥΜΕ ΤΗ ΔΥΣΤΥΧΙΑ (ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΙΑ ΔΥΣΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ)...

Περισσοτερα

angelos michalopoulos book

5. CALILO MAX - ΜΕΓΙΣΤΟΝ ΠΛΕΙΣΤΟΝ ΑΠΟΓΕΙΟ

Γράψε πιο πολλά απ’ όσα θα σβήσεις, μάθε πιο πολλά απ’ όσα θα ξεχάσεις, χτίσε πιο πολλά απ’ όσα θα γκρεμίσεις, ήλπισε...

Περισσοτερα

angelos michalopoulos book

6. Εκεί που πάνε οι λέξεις για να γίνουν σιωπές

Tο μεγάλο όπλο της ανθρωπότητας εναντίον της κακίας είναι ότι δεν μπορείς να πονάς κάποιον χωρίς να πονέσεις τον εαυτό σ...

Περισσοτερα

angelos michalopoulos book

7. Το ασαφές μηδέν, το άδειο ένα και ο άνθρωπος ανάμεσα

Κάθε μέρα μαθαίνω να σκέφτομαι ξεχνώντας αυτά που ξέρω. Μαθαίνω να χαίρομαι ξεχνώντας αυτά που με λυπούν. Μαθαίνω να προ...

Περισσοτερα

angelos michalopoulos book

8. CALILO (ΦΤΙΑΞΕ ΤΗ ΖΩΗ ΠΟΥ ΘΑ ΕΡΩΤΕΥΘΕΙΣ)

Η ευτυχία είναι η μεγαλύτερη κατάκτηση του ανθρώπου. Ίσως γι’ αυτό η καρδιά είναι φτιαγμένη από δύο ερωτηματικά που κοιτ...

Περισσοτερα

PODCASTS

THE BILL OF THE LAST TRUTH 2

MEDIOCRITY: LIONS AND COCKROACHES

CALILO

CALILO: EMOTIONAL HONESTY: AS HONEST AS MY SOUL

ALL PODCASTS

Αποφθέγματα

  • 1

    Αν υπήρχε δωρεάν επιτυχία και ευτυχία, τότε όλοι οι άνθρωποι στον κόσμο θα ήταν εξαιρετικά πετυχημένοι και τρισευτυχισμένοι και η αποτυχία και η δυστυχία θα είχαν εξαφανιστεί απ’ το πρόσωπο της γης. Δεν υπάρχει δωρεάν επιτυχία και ευτυχία. Θα πρέπει να δώσουμε ιδρώτα, ασφάλεια και αλήθεια για ν’ αξίζουμε την επιτυχία και ευτυχία. Αν δεν δώσουμε ιδρώτα, ασφάλεια και αλήθεια, δεν θα γίνουμε ευτυχισμένοι. Ας συνειδητοποιήσουμε ότι, όσο επιλέγουμε να μη μαθαίνουμε τα ελαττώματά μας –τα οποία είναι το πιο επίπονο και άσχημο κομμάτι της αλήθειας μας– για να μην ερχόμαστε σ’ επαφή με την αλήθεια του ποιοι είμαστε, θα γινόμαστε όσο ψεύτικοι χρειάζεται για να νιώθουμε δυστυχισμένοι. Είτε είμαστε ευτυχισμένοι είτε δυστυχισμένοι. Η διχάλα δεν χωράει τρίτο δρόμο. Κάθε στιγμή που ζούμε είτε κάνουμε αυτά που πρέπει για να γίνουμε όσο αληθινοί χρειάζεται για να νιώθουμε ευτυχισμένοι είτε γινόμαστε όσο ψεύτικοι χρειάζεται για να νιώθουμε δυστυχισμένοι.

  • 2

    Ας ζήσουμε παράγοντας ομορφιά ή γιορτάζοντας την ομορφιά που παράγουν άλλοι. Θα ζητήσω απ’ τις καρδιές των κοντινών μου ανθρώπων να μου δώσουν όσες σφιχτές αγκαλιές έχουν κρύψει μες στα πανέμορφα συναισθήματά τους πριν προλάβει η λογική μου να τις πιάσει στα χέρια της και να τις κάνει αδιάφορες, απόμακρες, ψυχρές χειραψίες. Θα τους ζητήσω να μου δώσουν όσες ευτυχισμένες στιγμές έζησαν στο παρελθόν, τις οποίες επέλεξαν να ξεχάσουν για να μην αναγκάζονται να τις συγκρίνουν με το παρόν και έτσι να συνειδητοποιούν το πόσο πιο ευτυχισμένοι ήταν τότε. Θα ζήσω ζητώντας απ’ τη λογική μου να επιστρέψει όση ευτυχία και συναισθηματικές λιακάδες έκλεψα μέσ’ απ’ τις ψυχές των ανθρώπων γύρω μου, όποιο κομμάτι της ομορφιάς τους δεν πρόλαβαν να κρύψουν για να τη σώσουν απ’ την ασχήμια μου. Επίσης, θα ζητήσω απ’ τη λογική μου να τους επιστρέψει όση ανεμελιά ή όποια φοβία μου να ζήσω τη ζωή μου στο μέγιστο μ’ έπεισε να γεννήσω δειλή απάθεια αντί για θαρραλέο ενθουσιασμό. Θα ζήσω μία ζωή που, όταν δεν μπορώ να βρω αρκετή συναισθηματική εντιμότητα μέσα μου για να φτιάξω με τα χείλη μου λέξεις και με τ’ ακροδάχτυλά μου πράξεις που θα με κάνουν περήφανο γι’ αυτό που είμαι, θα γιορτάζω την ομορφιά που γεννούν οι λέξεις και οι πράξεις των ανθρώπων γύρω μου. Θέλω να νιώσω τόσο συναισθηματικά έντιμος ώστε να βρω το θάρρος ν’ αφήσω τις λέξεις και τις πράξεις μου να ψάξουν για ν’ ανακαλύψουν μες στην ψυχή των ανθρώπων γύρω μου εκείνο το κομμάτι της ομορφιάς τους που θα θελήσει να με βοηθήσει να εξηγήσω στον εαυτό μου τη δική μου ασχήμια. Κάθε στιγμή που εξηγούμε στον εαυτό μας τι μας κάνει να νιώθουμε άσχημοι, συνειδητοποιούμε το πόσο πολλή ανεξερεύνητη ομορφιά έχουμε μέσα μας.

  • 3

    Κάθε στιγμή που απολαμβάνουμε τη ζωή, νικάμε την ασχήμια που φτιάχνουν τα ελαττώματά μας, χωρίς καν να χρειάζεται να παλέψουμε μαζί τους. Κάθε φορά που απολαμβάνουμε τη ζωή, νικάμε ό,τι μας κάνει άσχημους.

  • 4

    Όταν η λογική πατάει φρένο, επιταχύνει η απόλαυση. Συχνά η απόλαυση αρχίζει εκεί που η λογική αρνείται να πάει. Πού βρισκόταν η λογική στις δέκα πιο ευτυχισμένες στιγμές της ζωής μας; Απούσα. Απούσα επειδή η ψυχή μας ήταν που τις δημιουργούσε. Όταν δεν ξέρω πού να πάω, δεν θέλω να δίνω στη λογική μου να μου φτιάξει τα πιο λογικά, τα πιο καλά υπολογισμένα βήματα που έχει μέσα της για να μου τα δώσει να τα βάλω στα πόδια μου για να πάω τόσο πολύ μπροστά που να μην μπορώ πια να δω από πού ξεκίνησα. Αντίθετα, θα ζητήσω απ’ την ψυχή μου να μου μάθει πώς να χορεύω με τη ζωή μου. Θέλω να σηκώνω τη ζωή μου σε χορό όσο πιο συχνά γίνεται, όχι μόνο όταν νιώθω καλά με τον εαυτό μου, όταν είμαι σε κέφια, αλλά και όταν είμαι λυπημένος– ειδικά τότε. Όσο πιο μικρός νιώθω, τόσο πιο πολύ χρειάζομαι ό,τι με κάνει να νιώθω μεγάλος. Όσο πιο άσχημος νιώθω, τόσο πιο πολλή ανάγκη έχω την ομορφιά μου. Όσο πιο χαμηλά έχω πέσει, τόσο πιο πολλή ανάγκη έχω τις δύο φτερούγες της ψυχής μου, το πάθος και τον ενθουσιασμό της, να μ’ αρπάξουν μέσ’ απ’ το χειροποίητο σκοτάδι της λύπης μου για να με τραβήξουν πάλι πάνω στο φως. Οι στιγμές της ζωής μου που χρειάζομαι την ψυχή μου περισσότερο είναι εκείνες στη διάρκεια των οποίων νιώθω τα γόνατά μου να λυγίζουν απ’ το πιο βαρύ φορτίο που μπορεί να κουβαλήσει ένας άνθρωπος – τους πέντε θριάμβους των αδυναμιών του: τα ψέματα, τα λάθη, τις ήττες, την ντροπή για το ποιος είναι και τη δυστυχία που προκαλούν τα ελαττώματά του. Θα εξηγήσω στον εαυτό μου τι με κάνει να νιώθω μικρότερος απ’ τις διαστάσεις μου για να μη νιώθω υποχρεωμένος να κουβαλάω τα ελαττώματά μου όταν πηγαίνω στις πιο χαρούμενες στιγμές της ζωής μου.

  • 5

    Οι πιο όμορφες στιγμές της ζωής μας είναι εκείνες που είμαστε τόσο ευτυχισμένοι και περήφανοι για την αλήθεια αυτού που είμαστε, που δεν νιώθουμε την παραμικρή ανάγκη να πούμε ψέματα στον εαυτό μας. Ο κόσμος μες στον οποίο ζούμε έχει πιο πολλά συναισθήματα απ’ ό,τι μπορούμε να νιώσουμε, πιο πολλή ομορφιά απ’ ό,τι μπορούμε να δούμε, πιο πολλή καλοσύνη απ’ όση μπορεί να χωρέσει η ψυχή μας. Ας κάνουμε λοιπόν πέρα όποια απόρριψη, όποιο «όχι» ξεστομίζουμε χωρίς καν να το καλοσκεφτούμε, όποιον κανόνα που εμείς ή άλλοι έθεσαν και μας κλέβει την ελευθερία να νιώθουμε όποιο συναίσθημα θέλουμε. Ας κάνουμε πέρα όποιον δισταγμό κλέβει την αισιοδοξία μας, όποιον αστερίσκο βάζουμε στο θάρρος μας για να μην το αφήσουμε να μας κάνει πιο τολμηρούς απ’ ό,τι αντέχει η ηττοπάθειά μας. Ας προσπεράσουμε όποια παγίδα έχουμε στήσει με τη βοήθεια των πιο λογικών αλλά φοβισμένων επιχειρημάτων μπροστά στην ψυχή μας για να μην την αφήνουν να μας κάνει να νιώσουμε τόσο ακραία συναισθήματα ώστε να γίνουμε ένα με την αλήθεια μας. Ας αφήσουμε το πάθος και τον ενθουσιασμό μας να δώσει μία γερή κλοτσιά για ν’ ανοίξει τις πόρτες της ψυχής μας διάπλατα μέχρι που να μπορέσουμε όχι μόνο να νιώσουμε την απίστευτη δύναμή της αλλά και να την αφήσουμε να μας παρασύρει μέχρι που να φτάσουμε στο σημείο να πιστέψουμε τόσο πολύ στα συναισθήματά μας ώστε να μην ντρεπόμαστε για τον άνθρωπο που μας κάνουν. Οι πιο όμορφες στιγμές στη ζωή μας είναι εκείνες που φτάνουμε στο σημείο να πιστεύουμε τόσο πολύ στην αλήθεια που φανερώνουν τα συναισθήματά μας, ώστε δεν νιώθουμε πια την παραμικρή ανάγκη να πούμε ψέματα στον εαυτό μας. Τι αξία έχει η ομορφιά της ψυχής μας αν δεν είμαστε διατεθειμένοι να σταθούμε δίπλα της για να τη βοηθήσουμε να κάνει την ασχήμια μας λιγότερο άσχημη;

  • 6

    Η ζωή είναι η τέχνη της διαχείρισης του αρνητικού. Ευτυχία είναι η σωστή διαχείριση της δυστυχίας. Νίκη είναι η σωστή διαχείριση της ήττας. Ομορφιά είναι η σωστή διαχείριση της ασχήμιας. Δύναμη είναι η σωστή διαχείριση της αδυναμίας. Σωστό είναι η σωστή διαχείριση του λάθους. Ευτυχία είναι η σωστή διαχείριση οποιουδήποτε λόγου θέλει να μας κάνει δυστυχισμένους. Όχι μόνο ζωγραφίζουμε τον κόσμο γύρω μας με τα χρώματα της ψυχής μας, αλλά βρήκαμε τρόπο να τον σβήνουμε κιόλας. Ανίκανοι να βρούμε την ομορφιά μέσα μας, συχνά ζούμε μουντζουρώνοντας την ομορφιά του κόσμου γύρω μας για να μην την αφήσουμε να μας υπενθυμίζει το πόσο άσχημοι νιώθουμε.

  • 7

    Ο μοναδικός τρόπος για να βεβαιωθούμε ότι θα γεμίσουμε τη ζωή μας μέχρι το χείλος είναι να την ξεχειλίσουμε. Γεμίζοντάς τη σιγά σιγά δεν θα μάθουμε ποτέ πόσο θέλει ακόμα για να γεμίσει. Η ευτυχία είναι ένα ποτήρι που θέλει να ξεχειλίσει πριν καν γεμίσει. Αντίθετα, η λύπη είναι ένα ποτήρι που, όσο και αν το γεμίσουμε, δεν θα ξεχειλίσει ποτέ. Σε αντίθεση με μία σκέψη η οποία πάντα χωράει και προσαρμόζεται μες στη λογική που τη γέννησε, ένα συναίσθημα γεννιέται για να ξεχειλίσει, να ορμήσει παθιασμένο έξω απ’ την ψυχή που το γέννησε. Θέλει να τρέξει ξέφρενο, γεμάτο με την απόκοσμη ενέργεια που συχνά έχει, για να διαλαλήσει στον κόσμο αυτά που το ίδιο ένιωσε μες στην ψυχή, γεμίζοντάς τον έτσι με τα πιο έντονα χρώματά της. Δυστυχώς, η λύπη μας, παίρνοντας δύναμη απ’ τις αδυναμίες μας, ξέρει συχνά πώς να γίνει πιο μεγάλη από εμάς. Όσο και αν τη γεμίζουμε με καινούριους λόγους που έχουμε για να είμαστε δυστυχισμένοι, θέλει και άλλους για να φτάσει μέχρι το χείλος της.

  • 8

    Συχνά είναι πιο επικερδές να γίνεις κάποιος άλλος αν δεν σ’ ενοχλεί η δυστυχία που γεννιέται όταν προδίδεις αυτό που είσαι. Το πραγματικό κόστος της αλήθειας είναι ότι δεν μπορούμε να γίνουμε κάποιοι άλλοι χωρίς να προδώσουμε αυτό που είμαστε. Η αλήθεια μου είναι η ιδιωτική Ιθάκη μου. Όσο μακριά, έστω προσωρινά, φύγω απ’ τον άνθρωπο που πραγματικά είμαι λέγοντας ψέματα στον εαυτό μου, η αλήθεια μου, η ιδιωτική Ιθάκη μου, πάντα θα με περιμένει να επιστρέψω σ’ αυτήν. Οι πιο ευτυχισμένες στιγμές της ζωής μου είναι εκείνες στη διάρκεια των οποίων όλα τα ψέματα, όλες οι αυταπάτες μου, βλέποντάς με να έχω γίνει τόσο γαλήνιος, τόσο αληθινός όσο η αλήθεια μου, πανικοβάλλονται και τρέχουν να φύγουν μακριά μου, συνειδητοποιώντας ότι από εδώ και μπρος δεν είμαι πια το αγαπημένο πεδίο βολής τους στο οποίο θα προπονούν, όποτε θέλουν, την ασχήμια τους. Το βλέπει η ζωή μου αυτό και συγκινείται, δακρύζει, επειδή συνειδητοποιεί την αξία των στιγμών αυτών και με αφήνει ελεύθερο να την ερωτευτώ, να ερωτευτώ όποια στιγμή της αντέχω να πιστέψω στα πιστεύω μου τόσο πολύ που να γίνω τόσο αληθινός ώστε να μην μπορώ να είμαι τίποτε άλλο εκτός από ευτυχισμένος. Θα πιστέψω στα πιστεύω μου ώσπου ν’ αρχίσω να νιώθω τόσο ατόφιος και τόσο αγνός ώστε να ζητήσω απ’ τους ανθρώπους που αγαπώ ν’ αφήσουν τα συναισθήματά τους να ρίξουν μία βουτιά βαθιά μέσα μου για να βρουν και να ανασύρουν έξω τις πιο όμορφες λέξεις και πράξεις τις οποίες τα ψέματά μου δεν με άφησαν ποτέ να δω, πόσω μάλλον ν’ αγγίξω. Αμέσως μετά θα ζητήσω απ’ τους ανθρώπους που αγαπώ να ξεκινήσουν να ζωγραφίζουν μ’ αυτές τον κόσμο γύρω μου μέχρι να με βοηθήσουν να συνειδητοποιήσω το πόσο πιο πολύ πιστεύω στην καλοσύνη της ομορφιάς απ’ ό,τι στην κακία της ασχήμιας. CALILO. Θα φτιάξω μία ζωή που θα την ερωτευτώ. Κάθε άνθρωπος έχει την ιδιωτική Ιθάκη του. Όλοι μας έχουμε τη δική μας Ιθάκη για να επιστρέψουμε, καθότι έχουμε πιο πολλή ανάγκη την αλήθεια για το ποιοι είμαστε, για να νιώσουμε ευτυχισμένοι, απ’ ό,τι τα ψέματά μας, για να νιώσουμε επιτυχημένοι. Ευτυχία είναι η συνειδητοποίηση του πόσο περισσότερο πιστεύουμε στην ομορφιά παρά στην ασχήμια.

  • 9

    Γιορτάστε την ευτυχία και εξηγήστε τη δυστυχία. Για να χαρούμε τη ζωή μας, ας γιορτάσουμε την ομορφιά μοιράζοντας στους ανθρώπους γύρω μας την ευτυχία που νιώθουμε και ας απενεργοποιήσουμε την ασχήμια εξηγώντας στον εαυτό μας τη δυστυχία που νιώθουμε, μέχρι που να μην είμαστε πια δυστυχισμένοι. Ας ζήσουμε γιορτάζοντας έντονα τα προτερήματά μας και προσπαθώντας ακόμα πιο έντονα να μάθουμε τα ελαττώματά μας όσο καλά χρειάζεται για να τ’ απενεργοποιήσουμε. Ας ζήσουμε γιορτάζοντας έντονα αυτό που γεννάει την ευτυχία μας και προσπαθώντας ακόμα πιο έντονα να μάθουμε ποιο ελάττωμά μας παράγει τη λύπη μας, για να κάνουμε το επόμενο συναίσθημα που θα νιώσει η ψυχή μας μία γενναιόδωρη εκδήλωση της ομορφιάς μας και όχι μία εκδικητική απόδειξη της ασχήμιας μας.

  • 10

    Θα νικήσουμε τη λύπη, μία εξήγηση τη φορά. Κάθε στιγμή που καταφέρνουμε να εξηγήσουμε στον εαυτό μας τον πραγματικό λόγο για τον οποίο είμαστε λυπημένοι, απενεργοποιούμε ένα ακόμα κομμάτι της μόνιμης δυστυχίας μας.

  • 11

    Θ’ απολαύσουμε τη ζωή όταν γιορτάζουμε όσο πιο πολύ μπορούμε ό,τι θέλει να την κάνει όμορφη και όταν απενεργοποιούμε, όσο πιο γρήγορα γίνεται ό,τι θέλει να την κάνει άσχημη. Έχετε δει κανέναν άνθρωπο που κατάφερε να βρει την ευτυχία του περπατώντας ανάμεσα στα συντρίμμια που η κακία του προκάλεσε στον κόσμο γύρω του; Έχετε δει κανέναν ευτυχισμένο άνθρωπο να μοιράζει πόνο στους διπλανούς του; Έχετε δει κανέναν δυστυχισμένο να τους μοιράζει χαρά; Επειδή τα συναισθήματά μας είναι τα μοναδικά αγαθά στον κόσμο που, όσο πιο πολύ τα δίνουμε στους ανθρώπους γύρω μας τόσο πιο πολύ τα έχουμε μες στην ψυχή μας, όσο κάνουμε με τις λέξεις και τις πράξεις μας τον κόσμο γύρω μας πιο ευτυχισμένο, θα νιώθουμε πιο ευτυχισμένοι. Αντίθετα, όσο τον γεμίζουμε με την ασχήμια της ψυχής μας, τόσο πιο άσχημοι θα νιώθουμε. Γι’ αυτό ας γεμίσουμε τον κόσμο γύρω μας με όσο πιο πολλή ομορφιά έχουμε μέσα μας και ας μάθουμε τον εαυτό μας όσο καλά χρειάζεται για να μπορέσουμε ν’ απενεργοποιήσουμε τα ελαττώματά μας εκείνα που παράγουν την ασχήμια μας. Κάθε στιγμή που ζούμε, μοιράζουμε στον κόσμο γύρω μας τις γιορτές που έχουμε μες στην ψυχή μας ή τις ανοιχτές πληγές της, μοιράζουμε τα λουλούδια της ή τα σκουπίδια της. Γι’ αυτό ας μάθουμε ποια ελαττώματά μας έχουν ήδη ξεκινήσει να φτιάχνουν τις επόμενες λέξεις που θα βγουν απ’ το στόμα μας ή την επόμενη πράξη που θα βγει απ’ τα χέρια μας η οποία απαιτεί να γεμίσουμε τον κόσμο γύρω μας με τον πόνο των πληγών που έχουμε μέσα μας τις οποίες έχουμε αφήσει αγιάτρευτες.


ΕΡΓΑ ΜΟΥ by Angelos Michalopoulos

Μπορείτε να κατεβάσετε οποιοδήποτε από τα έργα μου σε φωτογραφία υψηλής ανάλυσης.

Πινακες
Αγαλματα
SHOW ALL
paintings by Angelos Michalopoulos
No 1
Πινακες
paintings by Angelos Michalopoulos
No 2
Πινακες
paintings by Angelos Michalopoulos
No 3
Πινακες
paintings by Angelos Michalopoulos
No 4
Πινακες
paintings by Angelos Michalopoulos
No 5
Πινακες
paintings by Angelos Michalopoulos
No 6
Πινακες
paintings by Angelos Michalopoulos
No 7
Πινακες
paintings by Angelos Michalopoulos
No 8
Πινακες
paintings by Angelos Michalopoulos
No 9
Πινακες
paintings by Angelos Michalopoulos
No 10
Πινακες
sculpture by Angelos Michalopoulos
No 374
Αγαλματα
sculpture by Angelos Michalopoulos
No 375
Αγαλματα
sculpture by Angelos Michalopoulos
No 376
Αγαλματα
sculpture by Angelos Michalopoulos
No 377
Αγαλματα
sculpture by Angelos Michalopoulos
No 378
Αγαλματα
sculpture by Angelos Michalopoulos
No 379
Αγαλματα

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ!

Αφήστε ένα Μήνυμα

Follow Angelos Michalopoulos