Εκεί που πάνε οι λέξεις για να γίνουν σιωπές - 3.50€
ISBN: 978-618-5308-11-7
Tο μεγάλο όπλο της ανθρωπότητας εναντίον της κακίας είναι ότι δεν μπορείς να πονάς κάποιον χωρίς να πονέσεις τον εαυτό σου. Αν μπορούσα τον κόσμο, ν’ άλλαζα, θα έβαζα τις ψυχές πιο κοντά στα στόματα απ’ τις λογικές. Αν μπορούσα τον κόσμο ν’ άλλαζα, θα έκανα τις ψυχές να τον κυβερνούν... Αφήστε τις ψυχές να κυβερνούν τον κόσμο. Δεν θα ήταν τόσο πετυχημένος, αλλά σίγουρα θα ήταν ομορφότερος!
Συλλογή Ποιημάτων: Σ’ αυτούς που μετρούν το χρόνο τους σε
χαμόγελα και όχι σε λεπτά. Σ’ αυτούς που αφήνουν την τέχνη ν’ ανοίγει μες στην ψυχή τους δρόμους για να μπορέσουν να σκαρφαλώσουν μέχρι τα κομμάτια της εκείνα τα οποία δεν τους ανήκουν ακόμα.
Η ιστορία τριών ζευγαριών που πρόκειται να ανακαλύψουν ότι η ευτυχία ενός γάμου έχει πολλές εισόδους αλλά μόνο μία έξοδο κινδύνου. Ζώντας μια ζωή βυθισμένη στις ερωτήσεις των σχέσεων που ποτέ δεν ενδιαφέρονται να μάθουν με ποια σειρά να γράψουν τις σελίδες τους, καταλήγουν να αγκαλιάζουν το κομμάτι της λογικής του άλλου που κατάλαβαν καλύτερα και το κομμάτι της σιωπής τους, που κατάλαβαν ελάχιστα. Ο αέρας μεταξύ τους είναι έτοιμος να πάρει στην αγκαλιά του τις ατελείωτες ώρες της ζωής τους, που κάλυψαν με σιωπή όλα αυτά που ποτέ δεν βρήκαν το θάρρος να καλύψουν με λόγια. Θέλει πραγματικά να το μετατρέψει σε τραγούδι έξι καρδιών που χέρι-χέρι θα ασκήσουν πολιορκία στο μέρος της αλήθειας που αναζητούν από το κοινό τους μέλλον. Βλέπετε, όταν ένα άτομο δεν είναι πλέον σε θέση να κατέχει την αλήθεια, που το σήμερα του προσφέρει, πείθει τον εαυτό του ότι ήρθε η ώρα να ερωτευτεί με τον μύθμο, που το αύριο θα τον προμηθεύσει με ανυπομονησία.
Πώς λένε το ψέμα που θέλει να πει αλήθεια; Πώς λένε το δισταγμό που θέλει να τολμήσει; Δεν μπορώ να θυμηθώ τ’ όνομά τους αλλά ξέρω ότι είναι αυτά που χαμηλώνουν το φως του δωματίου κάθε φορά που ξεκουμπώνω τα κουμπιά της ψυχής μου και ανοίγω το πουκάμισο στο ύψος του στήθους για να δείξω τον εαυτό μου στην αυθεντικότητά μου.
Συλλογή Ποιημάτων: Σ’ αυτούς που μετρούν το χρόνο τους σε
χαμόγελα και όχι σε λεπτά. Σ’ αυτούς που αφήνουν την τέχνη ν’ ανοίγει μες στην ψυχή τους δρόμους για να μπορέσουν να σκαρφαλώσουν μέχρι τα κομμάτια της εκείνα τα οποία δεν τους ανήκουν ακόμα.
Η ιστορία τριών ζευγαριών που πρόκειται να ανακαλύψουν ότι η ευτυχία ενός γάμου έχει πολλές εισόδους αλλά μόνο μία έξοδο κινδύνου. Ζώντας μια ζωή βυθισμένη στις ερωτήσεις των σχέσεων που ποτέ δεν ενδιαφέρονται να μάθουν με ποια σειρά να γράψουν τις σελίδες τους, καταλήγουν να αγκαλιάζουν το κομμάτι της λογικής του άλλου που κατάλαβαν καλύτερα και το κομμάτι της σιωπής τους, που κατάλαβαν ελάχιστα. Ο αέρας μεταξύ τους είναι έτοιμος να πάρει στην αγκαλιά του τις ατελείωτες ώρες της ζωής τους, που κάλυψαν με σιωπή όλα αυτά που ποτέ δεν βρήκαν το θάρρος να καλύψουν με λόγια. Θέλει πραγματικά να το μετατρέψει σε τραγούδι έξι καρδιών που χέρι-χέρι θα ασκήσουν πολιορκία στο μέρος της αλήθειας που αναζητούν από το κοινό τους μέλλον. Βλέπετε, όταν ένα άτομο δεν είναι πλέον σε θέση να κατέχει την αλήθεια, που το σήμερα του προσφέρει, πείθει τον εαυτό του ότι ήρθε η ώρα να ερωτευτεί με τον μύθμο, που το αύριο θα τον προμηθεύσει με ανυπομονησία.
Πώς λένε το ψέμα που θέλει να πει αλήθεια; Πώς λένε το δισταγμό που θέλει να τολμήσει; Δεν μπορώ να θυμηθώ τ’ όνομά τους αλλά ξέρω ότι είναι αυτά που χαμηλώνουν το φως του δωματίου κάθε φορά που ξεκουμπώνω τα κουμπιά της ψυχής μου και ανοίγω το πουκάμισο στο ύψος του στήθους για να δείξω τον εαυτό μου στην αυθεντικότητά μου.
